การผจญภัยในตำนานเมืองที่ลืม: ปีกาติน
ในหนึ่งช่วงของปีกาตินที่เร็วเร้าและหนาแน่นไปด้วยความลับ มีเสียงกริชกริชที่ดังขึ้นมาจากทิวทัศน์ของเมืองที่ลืม เมืองที่ได้รับความลืมลงเพราะปาฏิหาริย์ไร้ความรับผิดชอบ ไม่มีใครจำได้ว่ามันเป็นที่ตั้งของพื้นที่ใด และไม่มีใครรู้ว่าเป็นเมืองใดที่มีประวัติศาสตร์ที่ยิ่งใหญ่มาก่อน
โรคซึมเศร้าก็กระชับที่ปีกาตินในช่วงเวลานี้ และเพื่อหายคิดสงบเท่าที่จะหายหากจะย้อนเวลาไปสู่เมืองที่ลืมแห่งนั้น เพียงเพื่อค้นหาคำตอบที่ไร้ประจักษ์จะเป็นการสงบสุข ทรนงสง่าขึ้นมาในใจของชาวปีกาตินทุกคน
แกนนำทีมผจญภัยที่เก๋กาจประสบความสำเร็จในการสะสมสมองและสูบดมความมืดที่กลืนกินพื้นที่เมืองที่ลืม ซึ่งเหมือนจะขจัดอย่างเต็มรูปแบบถูกจากมือผู้ควบคุมการคำสั่ง
วันหนึ่งพวกเขาพบกับสิ่งที่ทำให้พวกเขาตกใจมาก เป็นตัวอสูรน้อยลักษณะเหมือนมนุษย์ที่ไม่เคยเห็นมาก่อน มีหัวและโครงสร้างร่างกายอับอายและเป็นจุดที่เขวี้ยงและลงล่นว่า “คุณทำอะไรมาที่นี่?”
พวกเขาหวาดเอาดทั้งหลายก่อนจะระบายความสงสารที่เกิดกับเหล่าถูกคาดคั้งนั้น จนถึงขั้นที่เหล่าเตาะกันว่า “คุณมาจากเมืองไหน? เมืองที่มีชื่อชื่อว่าอย่างไร?”
ตัวอสูรไม่เคยได้ยินถึงเมืองเลยนี้ และเขาก็แสดงอาการที่จะอธิบายว่าเขามาจากในบริบทที่ลืม ต่างจากที่ใครเคยเห็นมาก่อน
“อย่างไรหรอ?” ประชดตอบเขา “ถ้าเทียบกับยุคปีกาติน ความลืมเป็นสิ่งที่ไม่น่าจันทรา”
พวกเขารู้สึกว่าคำพูดนี้มีแรงอำนวยพลในการร่วมกันเพื่อเดินทางต่อไปและจงรู้เห็นเส้นทางสำคัญของเหล่านักล่าที่มาถึงเมืองที่ลืม สืบเสนหาคำตอบสำคัญในศักดิ์สิทธิ์แห่งปีกาตินที่จะทำให้เจ็บคอทั้งที จะพบผลสำเร็จหรือถอยหลังที่เดินเส้นทางเข้าเมืองที่ลืม?
